Met een dagboek vol (aan)tekeningen zit Ulrike (51) aan haar eettafel. Trots vertelt ze hoe zij en haar man hun tuin omtoverden tot een weelderige, groene oase. Toen ze elf jaar geleden samen in deze woning trokken, zag de tuin er nog heel anders uit: volledig versteend, zonder kleur of leven. Nu bloeit er van alles. Letterlijk. Een kleurrijk paradijs vol planten, bloemen, vogels en insecten. “We hebben hier zelfs een kikker en een egel gehad. En een gehakkelde Aurelia. Zo'n vlinder had ik in 51 jaar nog nooit gezien!”
Benieuwd hoe Ulrike en haar man Geert hun tuin omtoverden en hoe jij daar zelf ook (eenvoudig) aan kan beginnen? Lees het interview hier verder!
“Toen we hier kwamen wonen, bestond de tuin alleen maar uit tegels. Op een randje klimop na was er niks groens te bekennen,” vertelt Ulrike. “Uit onze vorige woning namen we wel een klein appelboompje mee. Die kochten we als takje. Inmiddels is dat een flinke boom geworden met heel veel appels.”
Acht jaar lang hadden Ulrike en haar man geen idee wat ze met de tuin wilden doen. “Ik ben best perfectionistisch, en ik dacht lange tijd: ‘Wat moet ik ermee?’ Strakke perkjes betekent het constant moeten bijhouden.” En dat terwijl ze juist voor een tuin met weinig onderhoud wilden gaan. “Aan een betegelde tuin heb je eigenlijk meer werk,” legt Ulrike uit. “In een tuin zonder tegels valt een plantje dat er niet hoort helemaal niet op.”
Toch bleef het idee van een groene tuin met leven kriebelen. Tot ze een artikel in de krant lazen dat precies uitlegde hoe je ermee begint. En vooral: dat het helemaal niet perfect hoeft. "Mijn man sloeg de tegels uit onze tuin kapot en hiervan maakten we muurtjes. De meeste tegels verwerkten we in de tuin," vertelt Ulrike. “We bekeken alles op het oog. Gewoon kijken hoe en wat we leuk vonden.” Een kruidenspiraal, een vijvertje voor de vogels. Voor nog geen tien euro maakten ze die van een speciekuip. “Er zat op een gegeven moment zelfs een kikker in!” vertelt Ulrike lachend.
In een boekje tekende ze hun tuin, zodat ze konden uitdenken waar welke planten het beste zouden groeien. Inmiddels gebruikt Ulrike het als dagboek om bij te houden wat er in de tuin gebeurt: wat groeit er, wanneer bloeit het. “Ik kan precies zien wat er in welke maand bloeit. Heb ik niks? Dan zoek ik op wat er in deze periode bloeit, zodat ik het kan aanvullen.”
Wat ooit begon als een kale vlakte, is nu een levendige, groene tuin geworden. “Ik rommel er soms wat in, of loop er doorheen," vertelt Ulrike. “In de tuin bezig zijn maakt me rustig. De geur, het groen… We hebben onze eigen verse kruiden, en een tuin zorgt ook dat het in huis minder warm wordt.” Tegels nemen immers veel zonnewarmte op, welke langzaam weer wordt afgegeven aan de omgeving.
Want hoe zorg je er nu voor dat de tuin weinig onderhoud vraagt? “Door planten te kiezen die zichzelf een beetje kunnen redden,” legt Ulrike uit. Volgens haar hoeft het niet al te moeilijk te zijn. Inheemse planten hebben bijvoorbeeld minder zorg nodig, maar ondersteunen wel enorm de biodiversiteit. “Als je dan een weekje niks doet, is dat geen probleem.”
Het is allemaal proberen en fouten maken volgens Ulrike. “En het hoeft ook niet veel te kosten. In de bibliotheek kun je bijvoorbeeld zaden ruilen,” voegt ze toe. Daarnaast kun je planten of zaaddoosjes van uitgebloeide planten ook delen met vrienden, familie of buren. “Kijk gewoon wat past binnen jouw mogelijkheden,” aldus Ulrike.
De Bouwvereniging biedt al haar bewoners de mogelijkheid om jaarlijks 1 kuub aanplantgrond gratis te bestellen. Stuur ons een e-mail via wijkbeheerder@debouwvereniging.nl of bel onze wijkbeheerder op 0517-432545.
Met een dagboek vol (aan)tekeningen zit Ulrike (51) aan haar eettafel. Trots vertelt ze hoe zij en haar man hun tuin omtoverden tot een weelderige, groene oase. Toen ze elf jaar geleden samen in deze woning trokken, zag de tuin er nog heel anders uit: volledig versteend, zonder kleur of leven. Nu bloeit er van alles. Letterlijk. Een kleurrijk paradijs vol planten, bloemen, vogels en insecten. “We hebben hier zelfs een kikker en een egel gehad. En een gehakkelde Aurelia. Zo'n vlinder had ik in 51 jaar nog nooit gezien!”
Benieuwd hoe Ulrike en haar man Geert hun tuin omtoverden en hoe jij daar zelf ook (eenvoudig) aan kan beginnen? Lees het interview hier verder.